......

Okulun tatil olması tüm dengemizi altüst etti. Düzen diye bişeyimiz kalmadı. Sabahları geç saatte kalkıyoruz yataktan, kahvaltı, bulaşık.. Sonrası bomboş.

Bütün gün evde tembel tembel dolanıyorum. Oturduğum yerden kalkmak istemiyorum, yemek yapmam gerekiyorsa zorla giriyorum mutfağa falan filan...

Oğluş okulu, arkadaşlarını özledi bile.

Arkadaşlarıyla bi buluşma ayarlamak şart oldu.

Oku, adam ol...

Kitaplar, kitaplar, kitaplar...

Şu ara gördükçe içimi cızlatanlardan biri de kitaplar.

Tekrar kitap okumak istiyorum.

Kitap okuyacak vakti bulduğum günler gelsin, her hafta bi kitap bitirip yenisine başlıyayım istiyorum.

Çocuklarım çabuk büyüyün olur mu?

Ama bugünlerimi de aratmayın. :)

İnşallah kuzularım da kitap kurdu olurlar,

okuyan, araştıran, bilgiye aç, aydın insanlar olurlar inşallah.

İşte bu....

Karakterimi ve tavrımı birbirine karıştırmayınız!..

Karakterim; ''KİM OLDUĞUMLA'' ilgilidir.

Tavrım ise; "SİZİN KİM OLDUĞUNUZLA"...!!

Haftasonlarını hiç sevmiyorum.
Belki gezip tozmadığım için, belki de haftaiçindeki düzenim şaştığından her pazartesi bocaladığım için. Haftasonu planı yapılmaz bizim evde hiç. Koca kişisi asosyal bi adamdır. Ben de umutla çocuklarımın büyümesini bekliyorum. Bi an önce büyüsünler de onlarla gezip tozalım.

Bugünü temizlik ve yemek yapmakla geçirdim. Haftaiçine iş kalmayınca pek bi hafifliyor insan. Oğlumu okula bırakınca hadi diyenin peşine takılma şansım artıyor :) Yaşasın arkadaşlar..

Sıkıcı

Bikaç blog gezdim az önce. Hiçbiri ilgimi çekmedi. Sonra "banane milletin hayatından" diyip kapatıverdim tüm pencereleri. Başkalarının hayatını okumak gerçekten çok sıkıcı. Hele ki çocuklarını okumak... En iyisi ben kimseyi okumıyayım, kimse de beni okumasın... Hıh...

......

Merhaba blogdan bozma günlüğüm...
Bakalım neler yaşayıp paylaşıcaz seninle. Ben çok heyecanlıyım. Ya sen?